Change your language to English English | Change your language to Greek Greek | Bookmark this page Bookmark

ΔΗΜΟΣ ΛΕΡΟΥ

ΔΗΜΟΣ ΛΕΡΟΥ

ΔΗΜΟΣ ΛΕΡΟΥ


ΛΕΡΟΣ, 85400 ΛΕΡΟΣ
Tel: 22473-60200 22473-60222 22473-60233
Fax: 22470-23401
e-Mail: dimler66@otenet.gr
Web Site: http://www.leros.gr
 
ΔΗΜΟΣ ΛΕΡΟΥΔΗΜΟΣ ΛΕΡΟΥΔΗΜΟΣ ΛΕΡΟΥΔΗΜΟΣ ΛΕΡΟΥΔΗΜΟΣ ΛΕΡΟΥΔΗΜΟΣ ΛΕΡΟΥΔΗΜΟΣ ΛΕΡΟΥΔΗΜΟΣ ΛΕΡΟΥΔΗΜΟΣ ΛΕΡΟΥΔΗΜΟΣ ΛΕΡΟΥΔΗΜΟΣ ΛΕΡΟΥΔΗΜΟΣ ΛΕΡΟΥΔΗΜΟΣ ΛΕΡΟΥΔΗΜΟΣ ΛΕΡΟΥΔΗΜΟΣ ΛΕΡΟΥΔΗΜΟΣ ΛΕΡΟΥΔΗΜΟΣ ΛΕΡΟΥΔΗΜΟΣ ΛΕΡΟΥΔΗΜΟΣ ΛΕΡΟΥΔΗΜΟΣ ΛΕΡΟΥΔΗΜΟΣ ΛΕΡΟΥΔΗΜΟΣ ΛΕΡΟΥΔΗΜΟΣ ΛΕΡΟΥΔΗΜΟΣ ΛΕΡΟΥΔΗΜΟΣ ΛΕΡΟΥΔΗΜΟΣ ΛΕΡΟΥΔΗΜΟΣ ΛΕΡΟΥΔΗΜΟΣ ΛΕΡΟΥΔΗΜΟΣ ΛΕΡΟΥΔΗΜΟΣ ΛΕΡΟΥ

 

Καλώς ήλθατε στη Λέρο

το Νησί της θεάς Αρτέμιδος, της ανέγγιχτης φυσικής ομορφιάς και της απέραντης αρμονίας...

 

    Ελάτε να κάνουμε μαζί ένα ταξίδι μέσα από τούτη την ιστοσελίδα, σε ένα νησί όπου έχεις την αίσθηση ότι ο χρόνος κυλά με άλλους ρυθμούς. Μακριά από τους πολυσύχναστους τουριστικούς προορισμούς, θα ζήσετε μια αξέχαστη εμπειρία, γιατί ακόμη και σήμερα η ζωή στη Λέρο αποτελεί μια αληθινή όσο και αυθεντική περιπέτεια.

 

Ο Ι Κ Ι Σ Μ Ο Ι

Αγία Μαρίνα

    Ένα από τα δύο λιμάνια του νησιού η Αγία Μαρίνα, μικρός παραλιακός οικισμός επεκτάθηκε με το χρόνο και ενώθηκε με τον Πλάτανο, την αρχαιότερη συνοικία και πρωτεύουσα του νησιού. O ενοποιημένος πλέον οικισμός είναι το διοικητικό και εμπορικό κέντρο του νησιού. Από μακριά δείχνει μια μικρή πόλη που εκτείνεται αμφιθεατρικά ανάμεσα σε δύο βουνοπλαγιές με σπίτια, τα οποία απλώνονται από την παραλία μέχρι τους πρόποδες του Κάστρου.

    Όσο πλησιάζουμε, όμως, η πόλη μας ξεδιπλώνει μια -μια τις ομορφιές της. Η γνωριμία με την Αγία Μαρίνα ξεκινά από το λιμάνι με το φρούριο Μπρούζι ή Μπούρτζι στην είσοδό του και το φάρο στην άκρη του και από την πλατιά προβλήτα και το γραφικό καρνάγιο με το ιστορικό ανεμόμυλο της Λέρου που διατηρείται άριστα.

    Στην πρωτεύουσα διατηρούνται πολλά παραδοσιακά μονώροφα και διώροφα σπίτια, κι ανάμεσα τους πολλά αρχοντικά, πυκνοδομημένα, που δημιουργούν στενά γραφικά σοκάκια, προκαλώντας μας να περιπλανηθούμε σε αυτά. Συναντάμε τη νοσταλγική ατμόσφαιρα της παλαιάς πόλης, το Αυλάκι με τις βρύσες από το καθάριο νερό της πηγής του Παληασκλούπη, ή τον παλιό ανεμόμυλο.

    Το Δημαρχείο στεγάζεται σε δύο νεοκλασικά κτίρια τα οποία δεσπόζουν του οικισμού. Παλιές και αξιόλογες είναι οι εκκλησίες του Χριστού και του Σταυρού, ενώ ιστορικό ενδιαφέρον έχει και η εκκλησία της Αγίας Παρασκευής που ήταν η παλιά Μητρόπολη του νησιού. Βρίσκεται στο άκρο της συνοικίας και στα όρια του σκαλωτού μονοπατιού που οδηγεί στην κορυφή του λόφου στο Κάστρο.

    Γύρω από την Αγία Παρασκευή και κάτω από το Κάστρο έχει αναπτυχθεί το παλιό χωριό που επί Τουρκοκρατίας περιελάμβανε και την τουρκική συνοικία με το Κονάκι και τα λουτρά. οικισμός Αγία Μαρίνα είναι πρωτεύουσα του Δήμου. Στην Αγία Μαρίνα προσδίδουν ιδιαίτερο χαρακτήρα τα Ιταλικά κτίρια και οι νεοκλασικές επαύλεις που στεγάζουν κοινωφελείς χρήσεις. Στο λιμάνι του «πιάνουν» επιβατηγά σκάφη, όταν οι καιρικές συνθήκες δεν επιτρέπουν τη χρησιμοποίηση του κύριου λιμανιού στο Λακκί. Υπάρχουν αρκετά τουριστικά καταστήματα, εστιατόρια, καφετέριες, μπαρ και γενικά είναι το ιδανικότερο μέρος για τη νυχτερινή σας διασκέδαση.

    Έχει δύο Νηπιαγωγεία, Δημοτικό Σχολείο και Γυμνάσιο, ΔΟΥ, την Δημοτική Επιχείρηση Πολιτισμού, Τράπεζα, το Αρχαιολογικό Μουσείο που στεγάζεται σε νεοκλασικό διατηρητέο κτίριο, Ταχυδρομείο, Ο.Τ.Ε, Αστυνομία, τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό και μια αίθουσα πολιτιστικών εκδηλώσεων στο ισόγειο του ιταλικού Τελωνείου.

 

Άλιντα

    Τα Άλιντα βρίσκονται στο κέντρο του όρμου της Αγίας Μαρίνας (όρμος Αλίντων) και αποτελούν σήμερα την πιο εξελιγμένη τουριστική περιοχή του νησιού με τις περισσότερες σύγχρονες τουριστικές μονάδες. Το τοπίο είναι κατάφυτο από πεύκα και ελιές, με μια μεγάλη αμμουδερή παραλία και κρυστάλλινη θάλασσα.

    Ο Πύργος Μπελένη, ένα κομψό αρχοντικό αναπαλαιωμένο με ιδιαίτερη φροντίδα, φιλοξενεί το Λαογραφικό και Ιστορικό Μουσείο με βιβλιοθήκη, μουσείο Τύπου καθώς και αίθουσα ζωγραφικής στην αυλή του οποίου οργανώνονται μεγάλες πολιτιστικές εκδηλώσεις.

    Σημαντικός από ιστορική σκοπιά είναι ο Δημοτικός Ξενώνας, το πρώτο ξενοδοχείο του νησιού, στο προαύλιο του οποίου βρέθηκε το Ιερό της Παλαιοχριστιανικής εκκλησίας της Παναγίας Γαλατιανής, με σπάνιας τέχνης ψηφιδωτά. Στη γύρω περιοχή βρίσκονται πολλές εκκλησίες με μεγαλύτερη τη βασιλική των Αγίων Σαράντα. Πολύ κοντά στα Άλιντα υπάρχει ο Κρυφός, μια μικρή ειδυλλιακή αμμουδιά κρυμμένη ανάμεσα στα βράχια που είναι προσιτή μόνο με βάρκα. Μέσα από το βυθό της αναβλύζει πηγή με παγωμένο νερό. Πάνω από τον Κρυφό υψώνεται το Κλειδί, το υψηλότερο σημείο της Λέρου. Τα γαλάζια νερά στον κόλπο των Αλίντων προσφέρονται για κάθε είδους θαλάσσια σπορ.

    Από τις αρχές του περασμένου αιώνα η περιοχή είχε επιλεγεί για το υπέροχο φυσικό κάλλος και το υγιεινό κλίμα της από τους Αιγυπτιώτες Λερίους, οι οποίοι έκτισαν εξοχικές επαύλεις σε νεοκλασικό στιλ, που διατηρούνται και σήμερα. Τα τελευταία χρόνια ο οικισμός, για τους ίδιους λόγους αλλά και επειδή διαθέτει μια από τις καλύτερες παραλίες για κολύμβηση, έχει την προτίμηση των κατοίκων του νησιού, αλλά και ξένων, για ανέγερση παραθεριστικής κατοικίας και τουριστικών καταλυμάτων.

    Τα Άλιντα παρουσιάζουν την τυπική μορφή των τουριστικών παραλιακών οικισμών της χώρας: όλες οι εξυπηρετήσεις (εστιατόρια - αναψυχή - εμπόριο - διασκέδαση) αναπτύσσονται κατά μήκος του παραλιακού οδικού άξονα. Η θέση του οικισμού είναι παραλιακή, καλύπτοντας όλο σχεδόν τον ομώνυμο όρμο.

 

Γούρνα, Δρυμώνας

    Στα δυτικά του νησιού απλώνεται ένας άλλος ανοιχτός όρμος της Λέρου, η Γούρνα, με εξοχικά κέντρα, ξενοδοχεία, όμορφα σπίτια, περιβόλια και φυτείες με εσπεριδοειδή που συμπληρώνουν το τοπίο. Είναι γνωστός οικισμός σε όλους τους επισκέπτες του νησιού ιδιαίτερα για την πανέμορφη παραλία που υπάρχει (από τις λίγες παραλίες της Λέρου μεγάλης έκτασης με άμμο).

    Νοτιότερα, στη συνέχεια του παραλιακού δρόμου, αφού προσπεράσουμε τη Γούρνα, βρίσκουμε τον Δρυμώνα. Στον Δρυμώνα υπάρχει το εκκλησάκι της Παναγιάς της Γουρλωμάτας με αξιόλογες αγιογραφίες, που χτίστηκε τον 14ο αιώνα με υλικά από ερειπωμένο κτίσμα της αρχαίας εποχής. Ο οικισμός είναι διάσπαρτος με ωραία θέα. Έχει μικρές μονάδες ενοικιαζόμενων δωματίων. 

 

Κριθώνι

    Το Κριθώνι, ανάμεσα στα Άλιντα και την Αγία Μαρίνα, απλώνεται από τη θάλασσα ως ψηλά στο λόφο. Καταπράσινο, με όμορφα σπίτια, πολλά εκκλησάκια, παλιές Λέρικες κατοικίες, πολυτελή ξενοδοχεία και φιλόξενα ενοικιαζόμενα δωμάτια, κέντρα διασκέδασης, εστιατόρια ακόμα και πισίνες.

    Στο Κριθώνι βρίσκεται το «Πατριαρχείο», ένα παλιό νεοκλασικό αρχοντικό, έχει στην αυλή του τη μικρή εκκλησία του Αγίου Σωφρονίου. Εδώ φιλοξενείτο κατά καιρούς ο Πατριάρχης Αλεξάνδρειας Σωφρόνιος.

 

Λακκί

    Τέσσερα χιλιόμετρα νοτιοδυτικά από τον Πλάτανο βρίσκεται το Λακκί, το κύριο λιμάνι της Λέρου, κλειστό και ασφαλές, το μεγαλύτερο φυσικό λιμάνι της Μεσογείου.

    Διαθέτει σύγχρονες λιμενικές εγκαταστάσεις και δύο μονάδες εξυπηρέτησης σκαφών αναψυχής. Έχει την όψη τεράστιας λίμνης, η οποία αφήνει ένα άνοιγμα μόλις 400 μέτρων στην πλευρά της θάλασσας. Το φυσικό του αυτό χαρακτηριστικό ήταν και ο λόγος που ονομάστηκε Porto Lago (λιμάνι-λίμνη) από τους Ιταλούς και επιλέχθηκε ως ναύσταθμος.

    Το Λακκί έχει ένα χρώμα εντελώς ξεχωριστό, από το υπόλοιπο νησί, αλλά ασυνήθιστο και εξαιρετικά εντυπωσιακό. Επιβλητικά κτίρια, παρατεταγμένα στην παραλία και χτισμένα με μοντέρνα και λιτή αρχιτεκτονική, με το λεγόμενο Διεθνές Στυλ. Μνημειακά κτίρια, μεγάλοι δρόμοι, δενδροστοιχίες και πάρκα, όλα σχεδιασμένα και κατασκευασμένα από τους Ιταλούς στο Μεσοπόλεμο (από το 1934).

    Γενικά η τάση που ακολουθήθηκε για τις κατασκευές ήταν, κατά τους ειδικούς, ένα μείγμα κλασικής νεοφουτουριστικής και ρασιοναλιστικής αρχιτεκτονικής που αντανακλούσε την αποικιοκρατική φιλοσοφία «της κυρίαρχης εθνότητας» της εποχής του Μεσοπολέμου στην Ιταλία. Η πόλη σχεδιάστηκε πιθανότατα από τον αρχιτέκτονα Rodolfo Petracco, ενώ οι μελέτες των πιο σημαντικών κτιρίων της, αποδίδονται στον ίδιο και στον αρχιτέκτονα Armando Bernabiti. Είναι ένα από τα τρία μοναδικά οικιστικά σύνολα κτισμένα με το Διεθνές Στυλ (τα άλλα είναι η Saubadia στην Ιταλία και η περιοχή Weissenhof στη Στουτγάρδη).

    Στο κέντρο της πόλης δημιουργείται η Αγορά με το χαρακτηριστικό Πύργο- Ρολόι και το κυκλικό περιστύλιο. Τα δημόσια κτίρια για τις υπηρεσίες, που ξεχωρίζουν ακόμη και σήμερα, είναι το Τελωνείο (σήμερα στεγάζει την Αστυνομία), το Νοσοκομείο, το Δημοτικό Σχολείο (1934,36), το κτίριο της Ναυτικής Διοίκησης (1929), το κτίριο που στέγασε το 10ο Σύνταγμα του Πεζικού και ονομαζόταν caserma di Regina (βασιλικός στρατώνας), το ξενοδοχείο Roma στην Αγορά που αργότερα πήρε το όνομα «Λέρος», καθώς και η Καθολική εκκλησία του Αγίου Νικολάου που σήμερα λειτουργεί ως Ορθόδοξη. Οι Λέριοι διατήρησαν κατά το δυνατό τα ιστορικά πλέον αυτά κτίρια, που συγκεντρώνουν το ενδιαφέρον όλων των επισκεπτών του νησιού. ΄Όμως, τα δείγματα της φθοράς είναι πλέον ορατά σε ορισμένα από αυτά...

    Και στο Λακκί, όπως και στο Παρθένι, η στρατιωτική δικτατορία δημιούργησε στρατόπεδο πολιτικών κρατουμένων που λειτούργησε σε τμήμα των εγκαταλελειμμένων ιταλικών στρατώνων, και είχαν μετατραπεί σε Βασιλικές Τεχνικές Σχολές (μέχρι το 1960) και Κρατικό Θεραπευτήριο...

    Στο Λακκί, επίσης, ιστορικό ενδιαφέρον παρουσιάζει, η εκκλησία του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, από τις αξιολογότερες στα Δωδεκάνησα, με υπέροχα ψηφιδωτά του 11ου αιώνα. Επίσης οι εκκλησίες του Αγίου Σπυρίδωνος, του Αγίου Γεωργίου και του Αγίου Ζαχαρία που είναι αξιόλογα δείγματα εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής, ανάμεσα στις εκατό συνολικά εκκλησίες του νησιού. Αξιόλογο ενδιαφέρον παρουσιάζει και το «μνημείο των Πεσόντων» του ιστορικού αντιτορπιλικού «Β. Όλγα» που βρίσκεται κοντά στο λιμάνι και το πολεμικό μουσείο «ΤΟΥΝΕΛ» στη Μερικιά που πρόσφατα ανακαινίσθηκε και στο οποίο εκτίθενται αντικείμενα του πολέμου στη Λέρο.

    Το Λακκί σήμερα διαθέτει μια αρκετά σύγχρονη αγορά, ξενοδοχειακές μονάδες, εστιατόρια και καφέ-μπαρ.

    Ακόμα στο Λακκί υπάρχουν : το κεντρικό λιμάνι, τα γραφεία του κρατικού θεραπευτηρίου, εμπορικές και μεταποιητικές μονάδες ευρύτερης εμβέλειας, με συνέπεια τη συγκέντρωση, σε καθημερινή βάση, του μεγαλύτερου μέρους του οικονομικά ενεργού πληθυσμού του νησιού.

    Ουσιαστικά, το Λακκί δεν λειτουργεί σαν οικισμός 2000 κατοίκων, αλλά πολύ περισσότερων.

    Το Λακκί είναι ο πιο οργανωμένος οικισμός του νησιού, με χαρακτήρα ξένο προς τη νησιώτικη αισθητική, δεδομένου ότι έχει κτισθεί πάνω σε πολεοδομικό σχέδιο Ευρωπαϊκών προδιαγραφών των αρχών του περασμένου αιώνα, και αποτελεί τον δεύτερο οικιστικό κύριο πόλο του νησιού.

    Υπάρχει ένας παραλιακός δρόμος που έχει μεγάλο πλάτος, ικανό για την εξυπηρέτηση λειτουργικών αναγκών κάθε τύπου (από παρέλαση και συγκέντρωση πολιτών μέχρι τις λειτουργίες της Διοίκησης, του λιμανιού, του εμπορίου και ψυχαγωγικές).

    Από εκεί ξεκινούν οι κύριοι δρόμοι του οικισμού που διασταυρώνονται με δρόμους εξίσου άνετους, παράλληλους προς την παραλία, σχηματίζουν οικοδομικά τετράγωνα κανονικού μεγέθους, και κάποιοι συνεχίζουν εκτός οικισμού σαν τμήματα του κύριου οδικού δικτύου του νησιού. Εκτός αυτών υπάρχει ένας δρόμος σε ημικυκλικό σχήμα που διασχίζει το ανατολικό, κεντρικό και νότιο τμήμα του οικισμού, που τέμνει όλους τους άλλους υπό γωνία, σχηματίζοντας την μεγάλη πλατεία Ρούσσου προς βορρά και του Αγίου Νικολάου προς νότο.

    Στους δρόμους αυτούς οι πεζοί έχουν την άνεση να περπατούν χωρίς κίνδυνο. Εξάλλου στο Λακκί υπάρχουν μεγάλες πλατείες που είναι δυνατό να χρησιμοποιηθούν σαν τόποι επικοινωνίας και συγκέντρωσης πολιτών για διάφορους λόγους: εκπαίδευσης, αναψυχής, πολιτιστικών και κοινωνικών εκδηλώσεων. Επίσης η πόλη διαθέτει αρκετό πράσινο που εναρμονίζεται με το κτισμένο περιβάλλον και ιδιαίτερα στην παραλία, όπου παλιοί φοίνικες πλαισιώνουν και αναδεικνύουν τα σημαντικής μορφολογίας κτίρια και το αστικό περιβάλλον.

 

Παντέλι

    Στα ανατολικά του νησιού, κάτω από τον Πλάτανο, βρίσκεται το Παντέλι. Το μικρό αυτό γραφικό ψαροχώρι, με το γνήσιο νησιώτικο χαρακτήρα του τείνει να ενωθεί με τον Πλάτανο. Τα παλιά παραδοσιακά σπίτια του μαζί με τις βάρκες και τα καΐκια των ψαράδων συμπληρώνουν την ειδυλλιακή εικόνα με φόντο το απέραντο μπλε της θάλασσας.

    Το Παντέλι σήμερα έχει εξελιχθεί σε ένα κοσμοπολίτικο ήσυχο κέντρο με τα γιοτ και τις θαλαμηγούς που δένουν στην προβλήτα δίπλα στα ψαροκάικα, με τα εστιατόρια, τις καφετέριες και τα μπαράκια και κατά συνέπεια προσελκύουν μεγάλη μερίδα της τουριστικής κίνησης του νησιού, αλλά και του ντόπιου πληθυσμού.

    Όπως λένε οι επισκέπτες του νησιού αν δεν περάσεις από το Παντέλι, δεν έχεις δει την Λέρο...

    Στα δύο άκρα του οικισμού, και σε παραθαλάσσιες εκτάσεις ιδιαίτερου φυσικού κάλλους όπου υπήρχαν διάσπαρτα κτίρια κατοικίας, αναπτύχθηκαν, χωρίς να αποτελούν συγκροτημένους οικισμούς, οικιστικές μονάδες με χρήσεις κυρίως τουριστικών εγκαταστάσεων και παραθεριστικής κατοικίας.

 

Παρθένι, Αγιά Κουρά, Μπλεφούτις

Παρθένι

    Στο βορειότερο άκρο της Λέρου σε απόσταση, κατά μήκος του υφιστάμενου οδικού άξονα, 7 km από την πρωτεύουσα του νησιού είναι το Παρθένι και ο ομώνυμος κόλπος του με το νησάκι Αρχάγγελος στην είσοδό του. Το μικρό ψαροχώρι απλώνεται σαν ζωγραφιά, ανάμεσα σε μια εύφορη κοιλάδα και στη θάλασσα. Στο Παρθένι βρίσκεται το αεροδρόμιο. Τόπος ιστορικός, γνωστός από την αρχαιότητα. Εδώ λέγεται ότι υπήρχε το ιερό της Παρθένου Ιοκαλλίδος (της Αρτέμιδος) και από εκεί πήρε και το Παρθένι το σημερινό του όνομα. Στον αρχαιολογικό χώρο του Παρθενίου υπάρχουν τα ερείπια προϊστορικού συνοικισμού του 3800 π.Χ., πρόσφατα δε ανακαλύφθηκαν ερείπια ναού που ανήκουν στην Ελληνιστική περίοδο.

    Στην ευρύτερη περιοχή βρίσκεται η εκκλησία του Αγ. Γεωργίου (10ος αι. μ.Χ.) χτισμένη με αρχαία υλικά, πιθανόν από ερείπια του ναού της Αρτέμιδος. Στην περιοχή κατά τη διάρκεια της δικτατορίας λειτουργούσε στρατόπεδο εγκλεισμού κρατουμένων το οποίο στεγαζόταν στις αποθήκες των παλιών ιταλικών στρατώνων και σώζεται μέχρι σήμερα. Εδώ έφθασαν οι πρώτοι πολιτικοί κρατούμενοι τον Ιούλιο του 1967 και μέχρι το 1971 «φιλοξενήθηκαν» 4000 άτομα περίπου, αγρότες, εργάτες, υπάλληλοι και διανοούμενοι...

    Από το Παρθένι ξεκινούν καΐκια για τους Λειψούς που είναι πολύ κοντά.

    Το Παρθένι πήρε το όνομά του από τα ιερά της Αρτέμιδος που υπήρχαν στην αρχαιότητα, όπου λατρευόταν η θεά του κυνηγιού. Στην ευρύτερη περιοχή του αναπτύσσονται τρεις ιδιαίτερες λειτουργίες υπερτοπικού επιπέδου : το αεροδρόμιο, το ναυπηγείο και το στρατόπεδο, όπου φιλοξενήθηκαν οι εξόριστοι της δικτατορίας.

    Το φυσικό κάλλος του κόλπου, το εξαιρετικό φυσικό περιβάλλον και η ιστορικότητα του τόπου, αποτελούν παράγοντες ανάπτυξης του οικισμού, που γειτνιάζει και με τις ωραίες παραλίες του κόλπου (Μπλεφούτι, Αγιά Κιουρά) και έχει αποκτήσει τουριστική φυσιογνωμία, σε συνδυασμό με την εύκολη μεταφορά τουριστών λόγω του αεροδρομίου.

 

Αγιά Κιουρά

    Σε παραθαλάσσια θέση στα βόρεια, βρίσκεται η εκκλησία της Αγίας Κιουράς ή Ματρώνας (18ος αι.), που αξίζει να επισκεφθείτε για τις ωραίες της αγιογραφίες, φτιαγμένες από πολιτικούς κρατούμενους της περιόδου της δικτατορίας 1967-74. Η Αγία Κιουρά έχει χαρακτηριστεί ως διατηρητέο μνημείο και έργο τέχνης από το Υπουργείο Πολιτισμού.

 

Μπλεφούτις

Σε μικρή απόσταση από το Παρθένι, στην ανατολική πλευρά δημιουργήθηκε υποτυπώδης παραθεριστικός οικισμός, το Μπλεφούτι. Μικρός καταπράσινος οικισμός, με όμορφη θάλασσα και ταβερνάκια. Τόπος ιδανικός για ξεκούραση και ήρεμες διακοπές.

 

Πλάτανος

    Ο Πλάτανος παρουσιάζει εικόνα ορεινού οικισμού, με μικρή πλατεία στο ψηλότερο σημείο του, στενά παραδοσιακά δρομάκια, αλλά αυτό που ιδιαίτερα τον χαρακτηρίζει είναι τα νεοκλασικά κτίσματα, που στεγάζουν κυρίως κοινωφελείς χρήσεις.

    Σε νεοκλασικό κτίριο στην πλατεία, το Δημαρχιακό μέγαρο, διατηρητέο και ιστορικό κτίριο που κτίστηκε το 1900 από τον Λέριο Νικόλαο Τσιγαδά Πασά ως Διοικητήριο όπου λειτουργούν οι υπηρεσίες του Δήμου Λέρου.

    Το κτίριο βρίσκεται σε κατάλληλη θέση για την ανάπτυξη των λειτουργιών του Δήμου. Σε κοντινά κτίρια στεγάζονται η Δημοτική Βιβλιοθήκη τα Ιστορικά Αρχεία Λέρου, οι οικονομικές υπηρεσίες του Δήμου, και το Κέντρο Εξυπηρέτησης Πολιτών (ΚΕΠ). Λίγο πιο μακριά σε παραδοσιακό δρόμο που οδηγεί στο κάστρο, βρίσκεται το Υποθηκοφυλακείο.

    Στον κύριο οδικό άξονα προς Αγία Μαρίνα βρίσκεται το κτίριο του ΟΤΕ / ΕΛΤΑ και το ΙΚΑ.

    Τα εμπορικά καταστήματα καλύπτουν τη μόνιμη και εποχιακή ζήτηση ειδών διατροφής και τουριστικών εξυπηρετήσεων του οικισμού και, σε μεγάλο ποσοστό, όλου του νησιού.

    Ο Πλάτανος η Αγία Μαρίνα και το Λακκί διαθέτουν τις μεγαλύτερες αγορές του νησιού. Στην πράξη αποτελούν μια όμορφη μικρή φιλόξενη πόλη που έχει πολλά να προσφέρει από σύγχρονα καταστήματα για κάθε είδους αγορές μέχρι τη μαγευτική θέα από το περίφημο Κάστρο. Χτισμένο στην κορυφή του λόφου Πιτύκι, δεσπόζει πάνω από την Αγία Μαρίνα, αγκαλιάζοντας όλη τη γύρω περιοχή με πανοραμική θέα στο απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου.

 

Ξηρόκαμπος

    Στις ήσυχες και αξιόλογες παραλίες της περιοχής μπορεί ο επισκέπτης να κάνει ανενόχλητος το μπάνιο του. Στο νοτιότερο τμήμα του νησιού, 7 χλμ. από την Αγία Μαρίνα συναντά κανείς ένα μικρό παραθαλάσσιο οικισμό, μπροστά στον οποίο ανοίγεται ο κόλπος του Ξηρόκαμπου με τις μικρές νησίδες, τα Γλαρονήσια, να ασφαλίζουν την είσοδό του κι απέναντι, σε απόσταση ενός ναυτικού μιλίου, απλώνεται η Κάλυμνος.

    Τα σπίτια του Ξηρόκαμπου βρίσκονται διάσπαρτα σε μια μικρή κοιλάδα, φυτεμένη με ελιές, κυπαρίσσια, αμυγδαλιές και πολλά λουλούδια. Στο βάθος το τοπίο γίνεται ανηφορικό και στην κορυφή του λόφου, σε ύψος 70μ., βρίσκεται το Παλιόκαστρο ή κάστρο των Λεπίδων, παλαιότερο από το Κάστρο του Παντελίου. Είναι χτισμένο πάνω στα ερείπια αρχαίας ακρόπολης, η οποία χρονολογείται από το 2.500 π.Χ. και άκμασε τον 4ο π.Χ. αιώνα. Σήμερα βρίσκονται ερείπια των τειχών της , αλλά και λείψανα μεγάλου παλαιοχριστιανικού ναού (βασιλικής). Ανάμεσα στα ερείπια στέκει γραφικό το εκκλησάκι της Παναγίας.

    Κοντά στον οικισμό του Ξηρόκαμπου βρίσκεται το γραφικό εκκλησάκι της Παναγίας της Καβουράδαινας, που θεωρείται από τα ομορφότερα του νησιού. Είναι χτισμένο πάνω στα βράχια της ακτής, σε θέση όπου κατά την παράδοση, ένας ψαράς που έψαχνε για καβούρια, βρήκε μέσα σε σχισμή την εικόνα της Παναγίας. Στον Ξηρόκαμπο μπορείτε να βρείτε τουριστικά καταλύματα και κέντρα εστίασης καθώς και κέντρα διασκέδασης.

    Στην αμμουδερή και καταγάλανη παραλία του Ξηρόκαμπου μπορείτε να απολαύσετε το κολύμπι σε πεντακάθαρα νερά. Στους τολμηρούς δίνεται η δυνατότητα ελεύθερης κατάδυσης ή και με φιάλες. Στην περιοχή λειτουργεί σχολή εκπαίδευσης αυτοδυτών. Ο κόλπος του Ξηρόκαμπου χρησιμοποιείται από επαγγελματίες και ερασιτέχνες αλιείς. Παρουσιάζει ικανή τουριστική κίνηση με αντίστοιχη υποδομή. Επίσης, υπάρχουν αρκετά εστιατόρια κατά μήκος της παραλίας.

 

Βρωμόλιθος, Τουρκοπήγαδο

    Δίπλα στο Παντέλι, ένας ανοιχτός όρμος, ο Βρωμόλιθος με μεγάλη αμμουδερή και σε μερικά σημεία βοτσαλωτή παραλία. Μικρά, φιλόξενα ξενοδοχεία, και ενοικιαζόμενα δωμάτια, ψαροταβέρνες με εκλεκτούς μεζέδες δίπλα στη θάλασσα, εξασφαλίζουν μια ευχάριστη και ήσυχη διαμονή. Απέναντι βρίσκεται το νησάκι της Αγίας Κυριακής με το εκκλησάκι στην κορυφή του.

    Τουρκοπήγαδο: ένα παράθυρο με θέα, μια απόμακρη σπάνια ομορφιά του νησιού. Αμμουδιές ανάμεσα σε βράχια, πεντακάθαρες ακρογιαλιές για κολύμπι και ψάρεμα, μονοπάτια για ήσυχους περιπάτους σε συνδυασμό με απομεινάρια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου στο ύψωμα της Βίγλας, συνθέτουν ένα μοναδικό τοπίο.

 

 

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ

    Η ιστορία επιφύλαξε στην Λέρο, ένα σημαντικό ρόλο από τα πανάρχαια χρόνια. Ένα νησί με 8.500 κατοίκους, στο νοτιοανατολικό άκρο του Αιγαίου στα Δωδεκάνησα, κοντά στην Πάτμο. Με 53 τ.χλμ., έκταση και με μήκος ακτών που φτάνει τα 71 χλμ., χάρη στον έντονο θαλάσσιο διαμελισμό της, σήμερα η Λέρος φαντάζει ένας από τους τελευταίους μικρούς παράδεισους για τον επισκέπτη που αναζητά την ηρεμία και τον παραδοσιακό τρόπο ζωής. Μια ηρεμία που ξεκουράζει πνεύμα και αισθήσεις ταυτόχρονα, σε ένα περιβάλλον τόσο φιλόξενο που γίνεται οικείο από την πρώτη στιγμή. Αυτός είναι και ο λόγος που οι Λέριοι υποστηρίζουν με έμφαση ότι: «Όσοι τη γνωρίσουν δεν την ξεχνούν ποτέ»

 

Από Τότε ως Σήμερα...

 

    Η στρατηγική της θέση στο νοτιοανατολικό Αιγαίο χάρισε στη Λέρο ένα πλούσιο ιστορικό παρελθόν. Τα πρώτα ίχνη κατοίκησης στο νησί εντοπίστηκαν στο Παρθένι και τη Γούρνα και ανήκουν στην Νεολιθική Εποχή (4η χιλιετία π.Χ.). Σημαντικότερο μνημείο της προϊστορίας του νησιού είναι ο οικισμός της Κονταρίδας στο νότιο μυχό του όρμου του Παρθενίου, που ανακαλύφθηκε το 1980. Ίχνη ανθρώπινης παρουσίας της Νεολιθικής και της Πρώιμης Εποχής του Χαλκού συναντώνται και σε άλλα, παραθαλάσσια κυρίως, σημεία του νησιού. Μέχρι σήμερα δεν έχουν εντοπιστεί δείγματα της μινωικής περιόδου, ενώ ελάχιστα είναι τα λείψανα της μυκηναϊκής.

    Τον 5ο αιώνα, ήδη η Λέρος βρίσκεται κάτω από την πολιτική επιρροή της ιωνικής μητρόπολης της Μιλήτου και γνωρίζει μεγάλη πνευματική άνθηση. Με την εξάρτηση της Λέρου από τη Μίλητο φαίνεται ότι συνδέονται τα δύο οχυρωματικά έργα του 4ου π.Χ. αιώνα, το Παλαιόκαστρο στον Ξηρόκαμπο καθώς και το οχυρωματικό έργο στο Παρθένι.

    Τη Μακεδονική παρουσία στο νησί υποδηλώνει η εύρεση νομισμάτων και το γεγονός ότι στους Μακεδόνες αποδίδεται η απελευθέρωση της νήσου από τους Πέρσες.

    Από τη Λέρο προερχόταν ο ιστορικός Φερεκύδης, που έζησε κατ' άλλους στους ελληνιστικούς χρόνους και ο σκωπτικός ποιητής Δημόδικος (γύρω στα 550 π.Χ.)

    Τα βυζαντινά χρόνια (τέλος 3ου αιώνα μ.Χ. και μετά) αφήνουν στο νησί αξιόλογα δείγματα εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής και οχυρωματικά έργα. Κατά την περίοδο αυτή χτίζεται το Κάστρο του Παντελίου, ενώ το Κάστρο των Λεπίδων, γνωστό σήμερα ως Παλαιόκαστρο, στην περιοχή του οποίου σώζονται όμως και λείψανα παλαιότερου τοίχου «κυκλώπειας» κατασκευής, χρονολογείται από τους ελληνιστικούς χρόνους, αλλά χρησιμοποιείται ως καταφύγιο των κατοίκων κατά τη μεσοβυζαντινή περίοδο. Το κάστρο του Παντελίου είναι το σημαντικότερο μεσαιωνικό μνημείο της Λέρου και δεσπόζει των οικισμών της Αγίας Μαρίνας και του Πλάτανου. Σώζονται σήμερα τρεις περίβολοι (οι δύο εσωτερικοί χρονολογούνται πριν από το 1087) και πέντε εκκλησίες. Ο σημερινός ναός της Παναγίας του Κάστρου χτίστηκε περί τα τέλη του 17ου αιώνα, ενώ στους μεσοβυζαντινούς χρόνους χρονολογείται η μονόχωρη τοιχογραφημένη εκκλησία της Αγ.Τριάδας. Στο Κάστρο ο λέριος μοναχός Δαμασκηνός λειτούργησε σχολή από το 1726, ανυψώνοντας την παιδεία του νησιού, η οποία έπαυσε να λειτουργεί στα μέσα του 19ου αιώνα.

    Στο νησί υπάρχουν σπάνια βυζαντινά εκκλησιαστικά μνημεία, όπως : ο ναός του Ιωάννη του Θεολόγου στο Λακκί (με οικοδομικές φάσεις από το 10ο αι.), ο Αγ. Ζαχαρίας στη Μερικιά, οι Αγ. Απόστολοι στην Καμάρα, ο Αγ. Πέτρος στο Δρυμώνα, ο Αγ. Γεώργιος στο Παρθένι, η βασιλική της Αγίας Βαρβάρας στην οποίο ενσωματώθηκαν τμήματα από κιονόκρανα και άλλα μαρμάρινα μέλη, από τα ερείπια της Αρχαίας Λέρου, η Παναγιά η Γουρλωμάτα καθώς και πληθώρα διάσπαρτων μονόχωρων καμαροσπέπαστων μικρών ναών της μεταβυζαντινής εποχής. Λείψανα βασιλικών συναντώνται επίσης στα ’λιντα (των Αγίων Τεσσαράκοντα και του Δημοτικού Ξενώνα) και στον Ξηρόκαμπο (η μία κάτω από τη νεότερη εκκλησία του Αγ. Νικολάου και η άλλη στα δυτικά της Παναγίας στο Παλιαόκαστρο).

    Το 1314 καταλαμβάνουν τη Λέρο οι Ιππότες του Αγίου Ιωάννη της Ρόδου και την κυβερνούν δεσποτικά έως το 1522, οπότε οι Τούρκοι κυριαρχούν σε όλο το Αιγαίο.

    Την περίοδο της Τουρκοκρατίας η Λέρος κατορθώνει να διατηρήσει ένα περιορισμένο βαθμό αυτονομίας και όταν αργότερα ξεσπά η Επανάσταση του 1821, οι Λέριοι συμμετέχουν ολόψυχα.

    Την περίοδο 1912-1943 τα Δωδεκάνησα περιέρχονται στους Ιταλούς. Σε αυτό το διάστημα στο νησί υλοποιούνται στρατιωτικά έργα και ανεγείρονται στρατιωτικές εγκαταστάσεις με στόχο η Λέρος να γίνει σημαντική ιταλική ναυτική και αεροναυτική βάση, λόγω της θέσης αλλά και της μοναδικής μορφολογίας του προστατευμένου όρμου στο Λακκί. Στο Λακκί δημιουργείται νέα πόλη με μοντέρνα πολεοδομία και αρχιτεκτονική, πρωτοποριακή για την εποχή της σε όλη την Ευρώπη.

    Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και μετά τη συνθηκολόγηση των ιταλών, οι γερμανοί, που έχουν ήδη καταλάβει τη Ρόδο και την Κω, στρέφονται εναντίον της Λέρου, την οποία υπερασπίζονται ιταλοί και άγγλοι. Η «Μάχη της Λέρου» είχε ως πρώτο θύμα το ελληνικό αντιτορπιλικό «Βασ. Όλγα», που βυθίστηκε στις 26.09.1943, και τελείωσε με την επικράτηση των γερμανών μετά από σφοδρούς και αδιάκοπους βομβαρδισμούς του νησιού, στις 16.11.1943. Το νησί απελευθερώνεται με την απελευθέρωση και παράδοση της Δωδεκανήσου στους Άγγλους και τους Ιερολοχίτες στις 09.05.1945. Ακολουθεί δίχρονη αγγλική κατοχή και τέλος το Μάρτιο του 1948, η Λέρος ενσωματώνεται μαζί με τα υπόλοιπα Δωδεκάνησα στην Ελλάδα.

    Στην πρόσφατη ιστορία της Λέρου εντάσσεται η χρησιμοποίηση του νησιού από τη στρατιωτική χούντα (1967-74) ως τόπου κράτησης πολιτικών κρατουμένων, σε δύο στρατόπεδα, στο Λακκί και στο Παρθένι ( ...«Αλικαρνασσός, Παρθένι, Ωροπός, Κορυδαλλός»...Ποιόν έλληνα δεν πληγώνει ο γνωστός στίχος;). Κι ακόμη η επιλογή του νησιού για τη δημιουργία κρατικού ψυχιατρείου (1957) προκειμένου να αποσυμφορηθούν άλλα ελληνικά ψυχιατρεία, γεγονός που οδήγησε στην μακρόχρονη εξάρτηση της τοπικής οικονομίας από τη λειτουργία του ιδρύματος, αλλά και στη συνειρμική σύνδεση του νησιού με το ψυχιατρείο και μόνον με αυτό...

    Από το 1989 η Λέρος αξιοποιεί προγράμματα αποϊδρυματοποίησης και ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης των ασθενών, και η τοπική κοινωνία συνεργάζεται στη διαδικασία επανένταξης των ασθενών και στην εφαρμογή πρωτοποριακών για τη Χώρα πρωτοβουλιών θεραπευτικού χαρακτήρα.

 

Πως θα έλθετε

Ακτοπλοϊκή Σύνδεση

Από Πειραιά

    Μπορείτε να επισκεφθείτε την Λέρο μέσω των πλοίων της γραμμής Δωδεκανήσου, τα οποία αναχωρούν καθημερινά από Πειραιά με προορισμό τα λιμάνια των νησιών μας. (ANEK LINES, Blue Star Ferries)

 

Μέσω γειτονικών Νήσων

    Yπάρχει ακτοπλοϊκή σύνδεση των λιμένων της Λέρου μέσω "flying dolphins" και "Catamaran" με τα γειτονικά νησιά (Σάμος, Φούρνοι, Ικαρία, Πάτμος, Λειψοί, Κάλυμνος, Σύμη) καθώς και με τα νησιά κορμού Δωδεκανήσου (Κως - Ρόδος) καθημερινά ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Eπίσης οι επισκέπτες μπορούν να ταξιδεύσουν προς Λέρο με το πλοίο "Κάλυμνος" το οποίο πραγματοποιεί δρομολόγια από και προς το Νησί μας τέσσερις φορές την εβδομάδα, περνώντας από τα λιμάνια της Σάμου, Αγαθονησίου, Αρκιών, Λειψών, Πάτμου, καθώς επίσης και με το πλοίο "Κατερίνα" (Μούγγρος) με έδρα την Λέρο, το οποίο εκτελεί επί καθημερινής βάσης το δρομολόγιο Λέρος (αναχώρηση από Ξηρόκαμπο πρωινές ώρες) - Κάλυμνος (άφιξη στις Μυρτιές) και αντίστροφα.

 

Αεροπορική Σύνδεση

    Καθημερινά πραγματοποιούνται πτήσεις των Ολυμπιακών Αερογραμμών από το αεροδρόμιο "Ελευθέριος Βενιζέλος" με προορισμό την Λέρο και αντίστροφα, με αεροσκάφη τύπου ATR43 και Dash8 χωρητικότητας 50 και 38 επιβατών αντίστοιχα.

 

    Εκτός από την απευθείας σύνδεση του Νησιού της Λέρου με το Αεροδρόμιο της Αθήνας, εκτελείται και ένα (1) δρομολόγιο διερχόμενης πτήσης, με σταθμό αναχώρησης το Αεροδρόμιο της Ρόδου, και εξυπηρετεί την Κω, Λέρο, και Αστυπάλαια με επιστροφή από τα Νησιά αυτά στην Ρόδο. Τους θερινούς μήνες το δρομολόγιο αυτό εκτελείται τρεις (3) φορές την εβδομάδα, ενώ του χειμερινούς μήνες δύο (2).

 

    Για Περισσότερες Πληροφορίες σχετικά με τα δρομολόγια των Πλοίων και τις Αεροπορικές Πτήσεις, μπορείτε να απευθυνθείτε στο Κεντρικό Λιμεναρχείο Πειραιά Τηλ. 210-4511311 - 17, 210-4593000, και στο Λιμεναρχείο Λέρου Τηλ. 22470-22224. Για κράτηση θέσεων Αεροπορικής σύνδεσης, μπορείτε να επικοινωνήστε στο τηλ. 210-9666666.

 

 

 

ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ » ΟΤΑ - ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΙ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ » ΔΗΜΟΙ


id: 27935

URL URL: https://www.wiw.gr:443/greek/leros_municipality_of_leros/
ΑΝ ΚΑΠΟΙΟ ΑΠΟ ΤΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ, ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ.